Πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας

Αρχικά, ο γιατρός θα συστήσει ειδικές αιματολογικές εξετάσεις με τις οποίες θα μετρηθούν τα επίπεδα ορμονών σε συγκεκριμένα στάδια του κύκλου της γυναίκας. Έπειτα, θα γίνουν διακολπικά υπερηχογραφήματα προκειμένου να εξεταστούν η ανάπτυξη των ωοθυλακίων, το πάχος και η εικόνα του ενδομητρίου.

Η πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας ακολουθεί συνήθως την εξής διαδικασία:

Τις πρώτες 2-3 ημέρες του εμμηνορροϊκού κύκλου μπορούν πραγματοποιηθούν αιματολογικές εξετάσεις και ένα υπερηχογράφημα που ελέγχουν αν υπάρχουν οι σωστές συνθήκες για να ξεκινήσει η πρόκληση. Την επόμενη μέρα, η γυναίκα αρχίζει να λαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή. Αναλόγως της μεθόδου πρόκλησης της ωοθυλακιορρηξίας, η παρακολούθηση της ανάπτυξης των ωοθυλακίων γίνεται με 2-4 διακολπικά υπερηχογραφήματα και πιθανώς με μέτρηση επιπέδων των ορμονών στο αίμα. Η διαδικασία παραγωγής ωαρίων μπορεί να καθυστερήσει σε γυναίκες με ασταθή έμμηνο κύκλο.
Όταν τα ωοθυλάκια έχουν φθάσει σε ικανοποιητικό μέγεθος, η ημέρα της επερχόμενης ωοθυλακιορρηξίας μπορεί είτε να προβλεφθεί από την αιφνίδια αύξηση των επιπέδων της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH) στο αίμα είτε να καθοριστεί νωρίτερα με την χορήγηση χοριακής γοναδοτροπίνης υπό μορφή ενέσεως, η οποία προκαλεί την τελική ωρίμανση των ωοθυλακίων και την ωοθυλακιορρηξία. Σε περίπου 32-36 ώρες από την αύξηση της LH ή τη χορήγηση της ένεσης χοριακής γοναδοτροπίνης είναι ιδανική περίοδος για το ζευγάρι να έχει σεξουαλική επαφή ή ενδομήτρια σπερματέγχυση.

Διάρκεια της θεραπείας

Η θεραπεία διαρκεί από 10 έως 20 μέρες ανάλογα με το πρωτόκολλο θεραπείας που χρησιμοποιείται και ανάλογα με την ανταπόκριση της κάθε γυναίκας στη συγκεκριμένη μέθοδο.

Συνήθης φαρμακευτική αγωγή

Η φαρμακευτική ουσία που συνήθως χρησιμοποιείται ως πρώτη επιλογή για την πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας είναι η κιτρική κλομιφένη η οποία προκαλεί ήπια διέγερση των ωοθηκών και δεν έχει σοβαρές παρενέργειες. Χορηγείται με τη μορφή χαπιών από το στόμα για 5 συνεχόμενες ημέρες στην αρχή του κύκλου της γυναίκας.

Ένας άλλος τρόπος διέγερσης των ωοθηκών για πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας, είναι η χορήγηση φαρμακευτικών ουσιών που λέγονται γοναδοτροπίνες (όπως η θυλακιοτρόπος ορμόνη-FSH), ουσίες που παράγονται από την υπόφυση της ίδιας της γυναίκας και δρουν στα ωοθυλάκιά της προκαλώντας την ανάπτυξη και ωρίμανσή τους.

Η διέγερση με τη μέθοδο αυτή εφαρμόζεται σε γυναίκες που δεν έχουν ωοθυλακιορρηξία λόγω έλλειψης των δικών τους υποφυσιακών γοναδοτροπινών και σε γυναίκες στις οποίες η πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας με κλομιφένη δεν οδήγησε σε ικανοποιητικά αποτελέσματα.

Οι γοναδοτροπίνες χορηγούνται καθημερινά με τη μορφή ενέσεων σε μικρές δόσεις ξεκινώντας από την 2η ή 3η ημέρα του κύκλου. Όταν χρησιμοποιούμε τις γοναδοτροπίνες για πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας, η παρακολούθηση της γυναίκας με διαδοχικά υπερηχογραφήματα και μέτρηση των οιστρογόνων στο αίμα θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως σχολαστική, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος εμφάνισης του συνδρόμου της υπερδιέγερσης των ωοθηκών και οι πολύδυμες κυήσεις.